Ο ιδιοκτήτης μιας σκυλίτσας έπρεπε να την αποχαιρετήσει, έτσι της έγραψε ένα συγκινητικό γράμμα, ευχαριστώντας την για τον χρόνο που πέρασαν μαζί.
“Αγαπητή Jessie,
Όταν σε πρωτοϋιοθέτησα, σου ψιθύρισα “Πρέπει να ζήσεις για πάντα, εντάξει;”. Με τα χρόνια, όποτε φανταζόμουν την ζωή χωρίς εσένα, σου έλεγα συνεχώς “Πρέπει να ζήσεις για πάντα, εντάξει;”. Το σώμα μου θέλει ακόμα να σε βγάλει βόλτα. Το λουρί σου είναι κρεμασμένο ακόμα δίπλα στην πόρτα και περιμένει να ακουστούν οι λέξεις “Θες να πάμε έξω;”. Βρέχει πολύ αυτή την εβδομάδα και κοιτάζω ενστικτωδώς το ρολόι για να δω αν είναι ώρα να σε βγάλω βόλτα.”
“Όποτε τρώω κράκερ ή πατατάκια, κοιτάζω για να δω που είσαι και να σου πετάξω μερικά.”
“Ήσουν ο τέλειος σκύλος για μένα. Τόσο ήσυχη… ήρεμη. Δεν έκανες ποτέ την ανάγκη σου πάνω σε κάτι ούτε μάσησες τίποτα. Γάβγιζες τόσο σπάνια που τρόμαζες ακόμα κι εσύ η ίδια όταν το έκανες.”
“Ήσουν μαζί μου στα καλά και στα άσχημα. Δεν με έκρινες ποτέ, ακόμα και όταν ζύγιζα 90 κιλά και γέμιζα ιδρώτα. Κουνούσες πάντα την ουρά σου σε μένα.”
“Μου άρεσε που μπορούσα να σε εμπιστεύομαι με τα παιδιά. Όταν μεγάλωσες και γκρίζαρε το τρίχωμα σου στο πρόσωπο, κάποια από τα παιδιά στην γειτονιά σε φώναζαν γιαγιά.”
“Ακόμα και όταν δεν μπορούσες να μασήσεις τις κροκέτες σου, δεν σε ένοιαζαν πια τα παιχνίδια σου και έπρεπε να σε βγάζουν πιο συχνά έξω, σε αγαπούσα τόσο πολύ.”
“Με εμπιστεύτηκες μέχρι το τέλος. Με πίστεψες όταν σου είπα ότι δεν χρειάζεται να ζήσεις για πάντα και ότι μπορείς να φύγεις.”
“Ένιωσα την ζωή να φεύγει από το σώμα σου και πήρες ένα κομμάτι σου μαζί μου.
“Σε αγαπώ, γλυκιά μου Jessie και θα σε δω στην γέφυρα. 1998-2016.”
Σίγουρα αυτά τα λόγια θα σας κάνουν να δακρύσετε. Αλλά ο θρήνος του αποκαλύπτει πόσο χαρούμενο τον έκανε η Jessie όσο ήταν μαζί.
Αν και δεν μπορεί να την πάρει πλέον αγκαλιά, η ανάμνηση της θα μείνει για πάντα μαζί του.