Σίγουρα σου έχει τύχει να αγναντεύεις στην πλώρη του καραβιού και ξαφνικά όλοι να φωνάζουν με έκπληξη «Δελφίνι! Δελφίνι!» και να προσπαθούν να βγάλουν φωτογραφίες τα απίστευτα άλματα του.
Αναρωτήθηκες όμως ποτέ για την προέλευση αυτών των θηλαστικών που μας συναρπάζουν; Δεν έρχονται από κανένα μακρινό ωκεανό για να μας επισκεφτούν, αλλά στην πραγματικότητα εμείς τα επισκεπτόμαστε αφού τα δελφίνια ζουν μόνιμα όχι μόνο στη Μεσόγειο, αλλά συγκεκριμένα και στις ελληνικές θάλασσες. Όταν σε ένα πλοίο για Κεφαλονιά ένα 5χρονο κοριτσάκι με ρώτησε «Πώς το λένε το δελφίνι;» της απάντησα δελφίνι! Αμέσως όμως σκέφτηκα πως σίγουρα υπάρχουν πολλά είδη, διαφορετικά και ξεχωριστά.
Στα ελληνικά νερά συναντάμε πέντε είδη δελφινιών, το ρινοδέλφινο, το σταχτοδέλφινο, το ζωνοδέλφινο, ο ζιφιός και το κοινό δελφίνι. Ας τα γνωρίσουμε.
TO ΓΡΗΓΟΡΟ ΡΙΝΟΔΕΛΦΙΝΟ (Tursiops truncates)
Με ταχύτητες που ξεπερνάνε τα 30 χλμ/ώρα το ρινοδέλφινο είναι το πιο γνωστό και επικοινωνιακό δελφίνι. Ζει κοντά σε παραθαλάσσιες περιοχές αλλά αποφεύγει τα σκάφη καθώς οι ψαράδες δεν είναι ιδιαίτερα φιλικοί μαζί του γιατί πολλές φορές μπλέκεται στα δίχτυα τους καταστρέφοντας την ψαριά τους. Προτιμάνε τις παράκτιες περιοχές και αν ποτέ βρεθούμε στον Αμβρακικό κόλπο μπορεί να συναντήσουμε τα ρινοδέλφινα αφού είναι τα μόνα που ζουν εκεί.
TΟ ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΟ ΣΤΑΧΤΟΔΕΛΦΙΝΟ (Grampus griseus)
Όταν γεννιέται, το χρώμα του είναι γκρι και ενιαίο σε όλο του το σώμα. Το χρώμα αυτό διαρκεί πολύ λίγο, αφού με τις πρώτες αψιμαχίες του νεαρού σταχτοδέλφινου, τα δόντια των άλλων δελφινιών αφήνουν σημάδια στο κορμί του, που πιθανώς διατηρούνται σε όλη τη ζωή του. Είναι το πιο μεγάλο δελφίνι που συναντάμε μόνιμα στις ελληνικές θάλασσες, αλλά και το πιο δυσεύρετο. Το σταχτοδέλφινο ζει στο ανοιχτό πέλαγος.
Στην Ελλάδα συναντάμε σταχτοδέλφινα στο Μυρτώο Πέλαγος, Β.Δ. της Κρήτης, στις Σποράδες και στη Χαλκιδική.
ΤΟ ΖΩΝΟΔΕΛΦΙΝΟ (Stenella coeruleoalba)
Το πιο ευδιάκριτο χαρακτηριστικό του είναι η μαύρη λεπτή γραμμή ή «ζώνη» που ξεκινά από το μάτι και, αφού σχηματίσει μια μικρή καμπύλη προς τα πάνω, κατευθύνεται προς τη γενετική περιοχή. Πλευρικά διακρίνει κανείς τρεις ζώνες κατά μήκος του ζώου. Συναντάται σε αρκετές περιοχές στην Ελλάδα με μεγάλο βάθος σχετικά κοντά στις ακτές, όπως, για παράδειγμα, στις Βόρειες Σποράδες και στη Νότια Κρήτη και η συμβίωσή του με κοινά δελφίνια και σταχτοδέλφινα είναι ένα πρωτοφανές παγκόσμιο γεγονός. Ζει σε μεγάλα βάθη(200μ.) και μπορούμε να διακρίνουμε κοπάδια που ακολουθούν τα πλοία.
Ο ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ ΖΙΦΙΟΣ (Ziphius cavirostris)
Είναι δύσκολο να συναντήσει κανείς τον ζιφιό καθώς προτιμάει τα μεγάλα βάθη. Για να κυνηγήσει την τροφή του μπορεί να φτάσει τα 2000 μέτρα. Τον συναντάμε σε θάλασσες με μεγάλα βάθη. Είναι πολύ μεγαλύτερος από ένα δελφίνι, αλλά και πολύ μικρότερος από έναν φυσητήρα ή μια πτεροφάλαινα. Μπορεί να τον δει κανείς μόνο φευγαλέα στην επιφάνεια του νερού. Μοιάζει με ένα μεγάλο και κάπως «πρωτόγονο» δελφίνι.
ΤΟ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΦΙΝΙ (Delphinus delphis)
Η χρωματική του ποικιλία με κίτρινο-μπεζ, μαύρο, άσπρο και γκρι που σχηματίζουν μια «κλεψύδρα» ή ένα Χ εκεί που διασταυρώνονται, στο μέσο του σώματος, ή ένα V, αν το κατώτερο μέρος δεν είναι ορατό. Το κοινό δελφίνι κάποτε αποτελούσε το πιο κοινό είδος δελφινιού στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς απειλείται πλέον με εξαφάνιση. Μάλιστα το όνομα του δόθηκε από τον Αριστοτέλη, καθώς στην αρχαιότητα αφθονούσε. Ζει κυρίως στο Ιόνιο πέλαγος και συναντάται σπάνια στην Κρήτη.
ΜΑΡΙΤΙΝΑ ΤΡΟΜΠΕΤΑ – athens-science-festival.gr