Υπάρχουν συγκεκριμένες προκλήσεις να ζεις μόνος σου. Αυτοί που δεν ξέρουν, μπορεί κάποιες φορές να είναι ήσυχα και αν δεν επικοινωνείς συχνά με τους ανθρώπους είναι δύσκολο πολλές φορές να σε καταλάβουν. Προσθέστε ακόμη πόση ώρα περνούν οι άνθρωποι στο σπίτι και δεν είναι άξιο να απορείς γιατί εκατομμύρια απ’ αυτούς αναζητούν στο Google, “Θα με φάει η γάτα μου αν πεθάνω;”.
Αυτή κι αν είναι ενδιαφέρων ερώτηση. Χάρη στην επιστήμη και σε κάποιους παρατηρητικούς ανθρώπους, ξέρουμε κάποια πράγματα για το πώς να απαντήσουμε σε αυτή τη μακάβρια μεν αλλά λογική ερώτηση. Η απάντηση είναι ίσως.
Έχουν οι γάτες ποτέ φάει ανθρώπους;
Όπως τονίζει στο άρθρο του ο ειδικό Δρ. Μικέλ Ντελγκάδο, “οι γάτες είναι φύσει κυνηγοί, όχι πτωματοφάγοι. Η πτωματοφαγία είναι κάτι που κάνουν οι σκύλοι και, παρατηρείται σπάνια στα αιλουροειδή. “Παρόλα αυτά ο Ντελγκάδο εντρύφησε στην ερώτηση αυτή και βρήκε ότι παρά τη σπανιότητά της, η πτωματοφαγία παρατηρείται στις γάτες κάποιες φορές.
Η μελέτη που παρουσιάστηκε στο Κέντρο Ερευνών Εγκληματολογικών Ανακρίσεων του Κολοράντο, στην πραγματικότητα έψαχνε στοιχεία για την αποσύνθεση στα ανθρώπινα πτώματα. Σε δύο περιπτώσεις, οι κάμερες έπιασαν άγριες γάτες να τρέφονται με τα πτώματα στο περιβάλλον. Και στις δύο περιπτώσεις δεν ήταν απλώς μία φορά; κάθε μία γάτα επέστρεφε συνεχώς για να τραφεί από τα πτώματα σε σημείο που το πτώμα είχε φτάσει σε άθλια αποσύνθεση.
Γιατί ένα κατοικίδιο να τραφεί με έναν άνθρωπο;
Αν και υπάρχουν κάποιες υπερβολικές αναφορές των μέσων που αφορούν κατοικίδια που τρέφονται με το πτώμα όσων έχουν αποθάνει, δεν υπάρχουν σημαντικές αποδείξεις που επιβεβαιώνουν ότι “ναι, η γάτα σου πρόκειται να το κάνει.” Αυτό όμως που υπάρχει σε πληθώρα είναι οι καλές μαντεψιές ανθρώπων που γνωρίζουν πολύ καλά τις γάτες.
Ο Ντελγκάδι τονίζει, “Επειδή κάποιες από αυτές τις πτωματοφαγίες συμβαίνουν ακριβώς όταν ο άνθρωπος έχει πεθάνει, άλλοι ερευνητές σχημάτισαν τη θεωρία ότι δεν είναι ακριβώς η πείνα που διεγείρει τις γάτες να το κάνουν, αλλά η απόπειρα των κατοικίδιων να συγκεντρώσουν την προσοχή ή να αναγεννήσουν τον άνθρωπο που κείτεται νεκρός. Πολλοί τραυματισμοί, βέβαια, που προκαλούνται από γάτες μετά το θάνατο εμφανίζονται να προέρχονται από την πείνα και, πολλά από τα κατοικίδια που έφαγαν τους ανθρώπους πέθαναν από την πείνα και τα ίδια…” Σε περίπτωση που σας ξέφυγε, μιλάμε για κατοικίδια εδώ –όχι απλά γάτες. Άλλοι επίσης αναφέρουν παρόμοια περιστατικά με πρωταγωνιστές σκύλους ή χάμστερ.
Το βασικότερο σημείο που αναφέρθηκε είναι ότι το κατοικίδιο που προβαίνει σε μεταθανάτιους τραυματισμούς προσπαθεί στην ουσία να αναγεννήσει το νεκρό πρόσωπο. Όσοι έχουν παραστήσει το νεκρό στα κατοικίδιά τους γνωρίζουν ότι δεν παίρνει καιρό για αυτά να ανησυχήσουν αν δεν ανταποκρίνεστε. Έτσι, ο τραυματισμός στο σώμα δεν σημαίνει πάντοτε και φαγητό. Δεν υπάρχει απλά ένας καλός τρόπος για να επιβεβαιωθούν αυτές οι θεωρίες –για εμφανείς λόγους.
Πρόκειται στα αλήθεια η γάτα μου να με φάει αν πεθάνω;
Να πώς έχει το πράγμα. Όλα τα ζώα πρέπει να φάνε για να επιβιώσουν. Εάν είτε ο μοναδικός πάροχος τροφής στη γάτα σας και δεν έχετε φίλους ή συγγενείς να σας επισκέπτονται και, κάτι συμβεί και δεν μπορείτε να ταΐσετε τη γάτα σας, η γάτα σας θα αναγκαστεί να σκεφτεί κάτι. Το τι σκαρφιστεί εξαρτάται από το πόσο εσείς θα τις παρέχετε κάτι για να την ανακουφίσετε. Το περιοδικό Wired παρατηρεί ότι τα περιστατικά όπου τα κατοικίδια τρέφονται με ανθρώπινα πτώματα “είναι πιο συνηθισμένα μεταξύ ιδιοκτητών που έχουν μία χρόνια ασθένεια που προκαλεί ξαφνικό θάνατο, έχουν ελεύθερα να περιφέρονται και είναι κοινωνικά απομονωμένα”.
Ακόμη κι αν είστε νέος και υγιής, αν μένετε μόνος ή λείπετε για ώρες από το σπίτι, είναι σημαντικό να περνάτε κάποιο χρόνο με φίλους και οικογένεια. Μπορεί να είναι απλά ένα τηλεφώνημα ή ένα δείπνο –αρκεί να σιγουρευτείτε ότι κάποιος θα σας καλέσει ή θα δώσει προσοχή αν δεν εμφανιστείτε. Ατυχήματα μπορούν να συμβούν. Στην πραγματικότητα η συχνότητα άσχημων ατυχημάτων στο σπίτι έρχονται μετά τα ατυχήματα στο δρόμο. Το πιο συχνό ατύχημα είναι ένα πέσιμο κι αυτό μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε.
Ενώ, η παραπάνω έρευνα συσχέτισε περισσότερο την πτωματοφαγία με τις άγριες γάτες, δεν υπάρχει λόγος για μία γάτα που πεθαίνει της πείνας να μη τραφεί με το πτώμα του νεκρού. Όπως παρατήρησε νωρίτερα ο Ντελγκάδο, τα περισσότερα κατοικίδια που προκαλούν τραυματισμούς στη συνέχεια πεθαίνουν της πείνας. Η Βανέσσα Σπάνο, μία κάτοικος του Αμερικανικού Κολλεγίου Συμπεριφοριστών Ζώων, υποστηρίζει ότι “η πλειονότητα των οικόσιτων γατών δεν θα θηρεύσουν τους ενήλικους ανθρώπινους ιδιοκτήτες τους.”
Τελικά, μπορεί όντως η γάτα σας να χρησιμοποιήσει το νεκρό σώμα της αν υπάρχει πραγματική ανάγκη –μπορεί, όμως, κι όχι. Όπως το έθεσε ο Ντελγκάδο σε μία συνέντευξή του στο Wired, “δεν υπάρχει λόγος για τους ανθρώπους να πανικοβάλλονται για το αν θα ξεκινήσει μια επιδημία κατοικίδιων που τρώνε ανθρώπους.”
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ.
