Τα τελευταία χρόνια, η Kristin Worman φροντίζει αδέσποτα κουτάβια και ξέρει πως όταν αυτά βρουν ένα παντοτινό σπίτι, εκείνη θα πρέπει να τους πει αντίο. Κάποια σκυλιά όμως, δεν μπορεί να τα αποχωριστεί εύκολα.
Η Worman ξεκίνησε να φροντίζει ένα κουτάβι που ονομάζεται Rambo μέσω της Alaskan Animal Rescue Friends, όταν εκείνο ήταν 8 μηνών. Ο Rambo είναι ένα πολύ ιδιαίτερο σκυλί. Έχει ένα τύπο νανισμού που ονομάζεται oculoskeletal dysplasia, ο οποίος του προκαλεί προβλήματα στο περπάτημα. Επίσης, το σκυλί αυτό είναι σχεδόν τυφλό. Παρά τα προβλήματά του, όμως, ο Rambo είναι ένα γλυκό, αισιόδοξο κουτάβι, που αγαπάει την ανάδοχη οικογένειά του από τη στιγμή που τη γνώρισε.
«Όταν τον έφεραν στο σπίτι, ένα από τα σκυλιά μου τον αγάπησε αμέσως, και νομίζω ότι τον βοήθησε πολύ αυτό,» λέει η Worman. Η Worman φιλοξενεί αυτή τη στιγμή άλλα δύο σκυλιά, που ονομάζονται Maddy και Willow. Ο Willow και ο Rambo έγιναν οι καλύτεροι φίλοι από τη στιγμή που συναντήθηκαν, και να περνούν την ημέρα τους παίζοντας στην αυλή. Παρά την τυφλότητά του, Rambo δεν έχει κανένα πρόβλημα να κυνηγάει τον Willow, και η Worman είναι έκπληκτη με το πόσο ικανός είναι.
«Χαίρομαι που τον βλέπω να ζει τη ζωή του», δήλωσε η Worman. «Κάπου γίνεται πιο προσεκτικός και κινείται λίγο πιο αργά, αλλά εφ’ όσον ξέρει ότι είμαι κοντά, νιώθει αρκετά σίγουρος.»
Μετά από λίγες μόνο εβδομάδες στο ανάδοχο σπίτι του, ο Rambo δείχνει ήδη σημάδια βελτίωσης. Λόγω των θεμάτων του, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι ο Rambo θα είχε πολλά να μάθει, αλλά η Worman σύντομα ανακάλυψε, ότι στην πραγματικότητα, εκείνος ήταν αυτός που είχε πολλά να διδάξει στους γύρω του. «Νομίζω ότι η μεγαλύτερη αλλαγή έγινε μέσα του,» δήλωσε η Worman. «Τα προβλήματά του δεν τον σταματάνε καθόλου! Είναι χαρούμενος, όπως οποιοδήποτε άλλο κουτάβι 8 μηνών. Είναι ένα χαρούμενο σκυλί που απλά θέλει να παίζει και να είναι κοντά στους ανθρώπους του.»
Λόγω του νανισμού του, ο Rambo έχει την τάση να κουράζεται πολύ πιο γρήγορα από το μέσο κουτάβι της ηλικίας του, και πρέπει να κάνει συχνά διαλείμματα για να μην πονάει πολύ. Μία από τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Worman είναι να προσπαθεί να τον κρατήσει ήρεμο και ήσυχο τις στιγμές που το μόνο που θέλει να κάνει είναι να τρέξει και να εξερευνήσει τον κόσμο.
Η κατάσταση του Rambo απαιτεί πολλά ιατρικά έξοδα, και πολλά σκυλιά με αυτόν τον τύπο νανισμού ζουν για περίπου πέντε χρόνια. Η Worman ανησυχεί ότι, παρόλο που είναι τόσο χαριτωμένος, μια άλλη οικογένεια μπορεί να μην είναι τόσο πρόθυμη να τον υιοθετήσει, ειδικά απ’ τη στιγμή που ξέρει πως δεν θα ζήσει για πολύ.
«Ήξερα ότι θα ήταν ένα από εκείνα τα σκυλιά που θα τα νοιαζόμουν για το υπόλοιπο της ζωής μου, και επειδή δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το ροχαλητό του δίπλα μου στον καναπέ, αποφάσισα να μείνει μαζί μας για πάντα!»
Η Worman ήξερε ότι μπορούσε να δώσει στον Rambo όλη την αγάπη και την προσοχή που του άξιζε.
Τώρα ο Rambo έχει βρει το παντοτινό του σπίτι με την Worman, τη Maddy και τον Willow, και παρόλο που το “για πάντα” δεν μπορεί να διαρκέσει για όσο διάστημα θα έπρεπε, η Worman ξέρει ότι μπορεί να δώσει χαρά στη μικρή ζωή του Rambo. Είναι τόσο ευτυχισμένος με τη νέα του οικογένεια, και είναι το μόνο που έχει σημασία.
