Είναι μία σπάνια κατάσταση του δέρματος που επηρεάζει περισσότερο τα νέα σε ηλικία σκυλάκια. Διαβάστε για να μάθετε περισσότερα για την ίδια την ασθένεια και τη θεραπεία της.
Μερικές φορές τα πράγματα δεν πάνε όπως ήταν προγραμματισμένα. Οι τετράποδοι φίλοι μας πολλές φορές ταλαιπωρούνται από καταστάσεις που δεν μπορούν να εξηγηθούν. Έτσι μερικά πράγματα μας φαίνονται απροσδόκητα και τρομακτικά. Η συγκεκριμένη ασθένεια είναι μια ασθένεια του δέρματος –όχι αρκετά επικίνδυνη. Γνωστή, επίσης, κι ως εφηβική κυτταρίτιδα και εφηβική pyoderma, μας δίνει να καταλάβουμε ότι προσβάλλει μόνο σκυλάκια που μόλις αναπτύσσονται –από τον πρώτο μέχρι τον έκτο μήνα ζωής. Μερικές φορές, αν και αρκετά σπάνια, προσβάλλει και ενήλικα ζώα. Παρόλο που είναι πολύ σπάνια ασθένεια δεν είναι επικίνδυνη, ειδικά αν είστε ενημερωμένοι.
Κανείς δεν γνωρίζει γιατί εμφανίζεται η εν λόγω ασθένεια –είναι ένα μυστήριο που μπερδεύει τους ειδικούς. Μερικοί υποστηρίζουν ότι έχει να κάνει με ανισορροπία του ανοσοποιητικού συστήματος των νεογέννητων, εξαιτίας του ότι συχνά μόνο ένα από τα κουτάβια θα προσβληθεί με αυτήν. Αλλά, ακόμα, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Έχει παρατηρηθεί ακόμη κάτι αρκετά ενδιαφέρον: Ότι η ασθένεια εντοπίζεται περισσότερο σε κάποιες μίξεις ρατσών, όπως μεταξύ των Dachshunds, των Σέτερ, των Μπιγκλ, των Πόιντερ και των Golden Retriever.
Ένα από τα πρώτα σημάδια της ασθένειας είναι πρηξίματα στο πρόσωπο του κουταβιού, το σαγόνι, η μουσούδα, τα βλέφαρα και τα χείλια. Σε μόλις 48 ώρες, αυτά τα οιδήματα θα εξελιχθούν σε κρουσταλιασμένους βολβούς, γνωστούς ως φλύκταινες, που μπορεί να περιέχουν πύον ή αίμα. Παραμένουν μαζί με σπυριά και άλλα κρουσταλιασμένα εξογκώματα και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πειράζονται. Εάν ερεθισθούν μπορούν να αφήσουν μόνιμη πληγή στα ζώα σας. Καθώς πρόκειται για μία φλεγμονώδη διαδικασία, οι λεμφαδένες του κουταβιού σας θα καταπνιγούν, σαν ένα φοβερό σημάδι ότι το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται κάτω από επίθεση.
Το πρήξιμο είναι σοβαρό και επηρεάζει με πολλούς τρόπους τα κουτάβια. Ένα από τα πρώτα συμπτώματα είναι ο λήθαργος με εμφανώς περιορισμένα τα επίπεδα ενέργειας. Πυρετός εμφανίζεται επίσης και υπάρχει η πιθανότητα σοβαρού πόνου στις αρθρώσεις που περιορίζει την κινητικότητα του σκύλου. Σε γενικές γραμμές η ασθένεια αρρωσταίνει το σκύλο, κάνοντάς το ληθαργικό και να νιώθει άβολα περιορίζοντας την όρεξή του και δυσκολεύοντας λόγω οιδήματος την κατάποση τη τροφής. Αυτό σημαίνει ότι αν αφήσετε την κατάσταση ως έχει το κουτάβι σας μπορεί να πεθάνει από την πείνα ή από αδυναμία.
Φυσικά, αν εντοπίσετε κάποια από τα συμπτώματα πρέπει να δείτε αμέσως τον κτηνίατρο. Η βασικότερη αντιμετώπιση της ασθένειας βασίζεται στην καταπίεση της ανοσοποιητικής αντίδρασης που οδηγεί στο πρήξιμο. Για να γίνει αυτό ο κτηνίατρος θα χορηγήσει πιθανώς ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για αρκετές μέρες. Αντιβιοτικά, επίσης, χορηγούνται για να προλαμβάνουν τις μολύνσεις που οφείλονται στις σπασμένες φλύκταινες και τα σπυριά. Τα αντιβιοτικά κάνουν το βάσανο λιγότερο επώδυνο για το σκύλο σας. Κάποιες συγκεκριμένες αλοιφές χρησιμοποιούνται για να γιατρέψουν το δέρμα και να μαλακώσουν τις πληγές που τρέχουν.
Τελικά, τα πράγματα μπορεί να έχουν θετική κατάληξη. Παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα, το κουτάβι σας μπορεί να συνεχίσει να αναπτύσσεται σε ένα υγιές, χαρούμενο σκυλάκι.
