Ποιος είναι άραγε ο καλύτερος φίλος του σκύλου σας; Τα σκυλάκια της γειτονιάς που μιλάνε την ίδια γλώσσα, παίζουνε κάθε μέρα μαζί στο πάρκο και τον καταλαβαίνουν ή εσείς, η οικογένεια του;; Αν μπορούσε να σας απαντήσει τι πιστεύετε ότι θα σας έλεγε; Ο Rocky το αξιαγάπητο καφέ κανισάκι που έρχετε στο πάρκο με την κ. Μαρία ή η ίδια η κυρία Μαρία; Ας δούμε τι λένε οι ειδικοί!
Ο σκύλος έχει ανάγκη άλλους σκύλους; ή ανθρώπους;
Πολλοί πιστεύουν πως ο σκύλος νιώθει “μόνος”, και δεν είναι “φυσιολογικό” να είναι μαζί με τους ανθρώπους χωρίς να έχει επαφή με άλλα σκυλιά. Αυτό το αντιμετωπίζουν πολλοί με το να βγάζουν τον σκύλο τους βόλτα με άλλα σκυλιά, να το αφήνουν να “παίζει” με άλλα σκυλιά για πολλές ώρες. Άλλοι φτάνουν στο σημείο να παίρνουν και άλλα σκυλιά για να μην νιώθουν “μόνα” τους.
Η αλήθεια είναι πως ο σκύλος δεν έχει ανάγκη άλλους σκύλους, όπως εμείς οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη άλλους ανθρώπους. Αυτή ακριβώς η πεποίθηση είναι άλλη μια κλασσική περίπτωση ανθρωπομορφισμού.
Ο σκύλος από την στιγμή που γεννιέται μέχρι την στιγμή που θα πεθάνει βρίσκεται σε μια ανθρώπινη κοινωνία. Αυτοί, (οι άνθρωποι), είναι που ορίζουν τους κανόνες, ορίζουν την θέση του στην οικογένεια, του δίνουν να φάει, θα το πάνε στον γιατρό, κ.ο.κ. Σας θυμίζει κάτι;
Σχεση Μητέρας – Παδιού
Η σχέση που έχει ένα μικρό παιδί με την μητέρα του, είναι ίδια με την σχέση που έχει και ο σκύλος με τον άνθρωπο, μια σχέση εξάρτησης. Ο σκύλος είναι τόσο εξαρτημένος από τον άνθρωπο, που όσο προχωράει αυτή η σχέση θα είναι ακόμα πιο εξαρτημένος, μέχρι να φτάσει το είδος της σχέσης που έχει ένα βρέφος από την μητέρα του, δηλαδή απόλυτα εξαρτημένο. Όπως ένα μικρό παιδί θα πάει στην παιδική χαρά να παίξει με τα άλλα παιδάκια, αλλά όταν μετά από λίγο δούμε ότι κουράζεται θα το πάρουμε και θα φύγουμε, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και με τον σκύλο μας.
Όπως αν αφήσουμε ένα παιδί στον παιδικό σταθμό όλη μέρα θα αρχίσει να αναζητά την μητέρα του και θα αρχίσει να αγχώνεται, το ίδιο θα συμβεί και στον δικό μας σκύλο αν τον παρατήσουμε έξω με τους “φίλους” του.
Το να πάρουμε άλλο ένα σκύλο, είναι σαν να έχουμε ένα μοναχοπαίδι και φέρνουμε ένα ακόμα παιδί να μείνει μαζί του, χωρίς να το ρωτήσουμε. Θα το κάναμε; Στην αρχή ίσως απολαμβάνει την παρέα, αλλά μετά υπάρχουν πολλές πιθανότητες να αρχίσει να είναι δυστυχισμένο.
Διαφορες από ράτσα σε ράτσα
Αυτό ισχύει για όλους τους σκύλους, ίσως λιγότερο για κάποιες ράτσες που είναι γενετικά πιο κοντά στον λύκο, αλλά είναι πραγματικά ανώφελο να συγκρίνουμε την κοινωνική ζωή του σημερινού σκύλου με τον άγριο λύκο.
Εμείς είμαστε αυτοί που κάναμε τον σκύλο να έχει αυτού του είδους τις ανάγκες, και αυτό με την σειρά του μας καθιστά ακόμα πιο υπεύθυνους για τον σκύλο μας, για την υγεία του, την ψυχολογία του, αλλά και για την συμπεριφορά του προς τους άλλους. Αφού μεγαλώσαμε επί χιλιάδες χρόνια τα σκυλιά σαν παιδιά μας, τώρα είναι η ώρα να πάρουμε και τις ευθύνες ενός γονέα.
———————————————————————–
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Συμπεριφοριστής – Εκπαιδευτής σκύλων, Σεραφείμ Καρυπίδης.
Μάθετε περισσότερα για τη δράση στη σελίδα του στο Facebook:
