Ανάμεσα στις δυσάρεστες ειδήσεις που μας κατακλύζουν καθημερινά, υπάρχουν και κάποιες που μας κάνουν να ελπίζουμε, να αισιοδοξούμε και να χαμογελάμε. Όπως η ευτυχής κατάληξη της περιπέτειας του Κόρο που ο πρώην «ιδιοκτήτης» του τον ξεφορτώθηκε στο Κορωπί Αττικής όταν τυφλώθηκε και στα δύο μάτια του.
Αλήθεια πόση σαπίλα μπορεί να κουβαλάει μέσα του ένας άνθρωπος για να προβεί σε μια τόσο ανήθικη πράξη; Πόσο μαύρη είναι η ψυχή του να βγάλει τέτοια σκληρότητα απέναντι σε ένα αδύναμο πλάσμα που δεν ήταν σε θέση να επιβιώσει μόνο του στο δρόμο;
Ο Κόρο εντοπίστηκε τον Μάιο του 2016 να περιφέρεται εμφανώς ταλαιπωρημένος λίγα μέτρα από τη Λεωφόρο Βάρης Κορωπίου. Κινδύνευε να παρασυρθεί από τα διερχόμενα οχήματα στην προσπάθεια του να αναζητήσει λίγη τροφή και κυρίως νερό. Με μαθηματική ακρίβεια η εγκατάλειψή του στο δρόμο θα τον οδηγούσε πολύ γρήγορα στο θάνατο. Κανείς δεν ενδιαφερόταν για εκείνον παρότι ολοφάνερα χρειαζόταν βοήθεια.
Για καλή του τύχη η Δέσποινα Περιχάρου ενημερώθηκε για την ύπαρξή του από μια δημοσίευση που ανήρτησε η Ντόλυ Παυλίδου στο facebook, η οποία το προηγούμενο βράδυ είχε δει τυχαία τον τυφλό Κόρο να περιφέρεται σαν χαμένος στο Κορωπί Αττικής. Η Δέσποινα Περιχάρου αντιλαμβανόμενη την κρισιμότητα της κατάστασης, οργάνωσε αμέσως την επιχείρηση εντοπισμού και διάσωσής του.
Μέσα σε λίγες ώρες ο Κόρο από τους δρόμους του Κορωπίου όπου περιφερόταν ταλαιπωρημένος και νηστικός βρέθηκε σε πανσιόν όπου έλαβε πολύ φροντίδα και αγάπη από τους ανθρώπους που νοιάστηκαν για εκείνον και ουσιαστικά του έσωσαν τη ζωή.
Με τη βοήθεια της Εύας Καραπιπέρη, ο Κόρο υιοθετήθηκε από μια οικογένεια που ζούσε στον Μαραθώνα Αττικής που ήταν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στην ανάγκη των ζώων συντροφιάς με ειδικές ανάγκες να βρουν ένα σπιτικό για να ζήσουν με ασφάλεια και αγάπη. Κι εκεί που όλοι πίστευαν ότι ο πρίγκιπας της καρδιάς τους βρήκε το καλύτερο σπίτι για να ζήσει ευτυχισμένος, ένα αναπάντεχο δυσάρεστο γεγονός ανέτρεψε ξανά τη ζωή του. Η πολυαγαπημένη του κηδεμόνας έφυγε ξαφνικά από τη ζωή και ο Κόρο επέστρεψε ξανά στην πανσιόν. Ο χαμός της του στοίχισε πολύ. Ίσως και περισσότερο από την εγκατάλειψή του. Είχε πέσει σε κατάθλιψη και δεν είχε όρεξη για φαγητό. Η Δέσποινα Περιχάρου σκαρφιζόταν χίλια δύο τεχνάσματα για να τον κάνει να φάει έστω και λίγο. Συνέχιζε να τον περιβάλει με αγάπη και φροντίδα που τόσο του έλειπαν.
Ο Κόρο έπρεπε πάσει θυσία να βρει τη δική του οικογένεια και να φύγει μια για πάντα από την πανσιόν. Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα ένα μεγαλόσωμο και μάλιστα τυφλό σκυλί είναι πολύ δύσκολο να υιοθετηθεί, ο Κόρο βρήκε τελικά τη νεράιδα της καρδιάς του, την Δήμητρα Ξυλούρη, και ζει πια ευτυχισμένος στο δικό του σπιτικό. Από την πρώτη στιγμή της συνάντησή τους οι δυο τους δέθηκαν μ’ έναν τρόπο μοναδικό και ιδιαίτερο.
Το περασμένο καλοκαίρι ο Κόρο πήγε διακοπές μαζί με την κηδεμόνα του και όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες πέρασαν μαζί θαυμάσια! Ο Κόρο ή αν θέλετε το Κορουλίνι, όπως τον φωνάζει η Δήμητρα Ξυλούρη, έπαιξε, κολύμπησε κι έκανε υπέροχες βόλτες.
Ένα ζώο που είναι τυφλό – όπως είναι ο Κόρο – κουφό, παράλυτο ή μη αρτιμελές δεν είναι λιγότερο ικανό για να μας δώσει την αγάπη του. Η θέληση για ζωή τους δίνει τη δύναμη να ξεπερνούν κάθε εμπόδιο που τους έτυχε και να προσαρμόζονται σχετικά εύκολα μπροστά στην αναπηρία τους, κάτι που αξίζει τον θαυμασμό μας!
Μη διστάσετε να ακολουθήσετε και εσείς το παράδειγμα της Δήμητρας Ξυλούρη και να υιοθετήσετε ένα πλάσμα όπως είναι ο Κόρο. Δίνοντας μια ευκαιρία σ’ ένα ζώο που ενώ του λείπει μια αίσθηση ή ένα μέλος στέφθηκε νικητής και χαίρεται τη ζωή του, θα γίνεται και εσείς δίπλα του δυνατότεροι, πιο αισιόδοξοι και σίγουρα καλύτεροι άνθρωποι!
Πηγή: istoriesadespoton.gr
