Το παιχνίδι είναι βασικό στοιχείο της εκπαίδευσης, καθώς με αυτό μαθαίνουν εντολές και λέξεις, ενισχύεται η υπακοή και εκτονώνουν την ενεργητικότητά τους.
Από τον εκπαιδευτή Κώστα Μαρτίνη
Πώς παίζεται το παιχνίδι της επαναφοράς;
Του πετάμε μια μπάλα και εκείνος την κυνηγά, την πιάνει και μας την αφήνει στο χέρι, εμείς θα την
ξαναπετάξουμε για να μας την ξαναφέρει πίσω, κ.ο.κ.
Αρχικά πρέπει να έχουμε ανακαλύψει ποιο αντικείμενο του προκαλεί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Υπάρχει τεράστια ποικιλία στα διάφορα petshops, αλλά μπορεί να είναι και κάτι δικό σας. Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας, αρκεί να είναι κάτι ασφαλές.
Οι κανόνες
- Χρησιμοποιούμε το αγαπημένο του παιχνίδι.
- Παίζουμε την ώρα που έχει τη μεγαλύτερη διάθεση.
- Παίζουμε σε κατάλληλη επιφάνεια εδάφους για αποφυγή τραυματισμών.
- Χρησιμοποιούμε χώρο που τον γνωρίζει πολύ καλά, για να μην αποσπάται η προσοχή του από διάφορες μυρωδιές ή θορύβους.
- Στο χώρο όπου θα παίξουμε θα είμαστε εμείς κι εκείνος, π.χ. δεν επιτρέπεται δεύτερος σκύλος.
- Αρχικά επιλέγουμε μικρό χώρο, διαστάσεων περίπου δωματίου.
- Φοράμε στη μέση μας ένα τσαντάκι, όπου μέσα έχουμε αγαπημένες λιχουδιές και ένα ακόμα ίδιο μπαλάκι.
- Πάντα αρχίζουμε και τελειώνουμε το παιχνίδι εμείς και όχι ο σκύλος.
Τα βήματα του παιχνιδιού
1. Παίζουμε λίγο μόνοι μας -π.χ. όπως θα ντριπλάραμε την μπάλα στο μπάσκετ-, για να τον παροτρύνουμε να θέλει να το πάρει.
Αφού δούμε ότι είναι έτοιμος και το θέλει πολύ, το πετάμε προς αντίθετη κατεύθυνση, με φυσιολογική ταχύτητα και χαμηλά, ώστε να κυλήσει στο έδαφος. Η κατάλληλη χρονική στιγμή για να το πετάξουμε είναι όταν ο σκύλος έχει εστιάσει τα μάτια του πάνω σε αυτό και το παρακολουθεί να απομακρύνεται, ώστε να διεγερθεί το ένστικτο της καταδίωξης.
2. Τρέχει, το αρπάζει και παρατηρούμε πώς θα συμπεριφερθεί στη συνέχεια.
Συνήθως το παίρνει και πάει κάπου και ξαπλώνει. Αφού ξαπλώσει, πηγαίνουμε ήρεμα και καθόμαστε δίπλα του. Τον χαϊδεύουμε απαλά και του μιλάμε όμορφα για 20 – 30 δευτερόλεπτα. Θέλουμε με αυτή μας τη συμπεριφορά να του δημιουργήσουμε κλίμα εμπιστοσύνης. Στη συνέχεια, βγάζουμε μια λιχουδιά και τη φέρνουμε στη μουσούδα του, ώστε να τη μυρίσει, να αφήσει το μπαλάκι για να τη φάει. Τη στιγμή που αφήνει το μπαλάκι, λέμε ευγενικά την εντολή «Ασ’ το». Μπορούμε ανάλογα με την περίπτωση να δώσουμε και δεύτερη και τρίτη λιχουδιά, με στόχο να χαλαρώσει και να δει ότι δεν λειτουργούμε ανταγωνιστικά ως προς τη διεκδίκηση της μπάλας. Εφόσον έχει χαλαρώσει, την ώρα που μασάει τη λιχουδιά, παίρνουμε ευγενικά το μπαλάκι. Περιμένουμε να καταπιεί τη λιχουδιά και το ξαναπετάμε προς την αντίθετη κατεύθυνση (αν δεν τον ενδιαφέρει η λιχουδιά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως μέσο ανταλλαγής το δεύτερο μπαλάκι που έχουμε στο τσαντάκι μας).
3. Συνεχίζουμε κατά τον ίδιο τρόπο, αρκετές φορές, όχι όμως μέχρι να το εξαντλήσουμε, ειδικά αν είναι κουτάβι.
Στην περίπτωση που μας το φέρνει κατευθείαν στα πόδια μας, είμαστε πολύ τυχεροί. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία όπως και προηγουμένως, με πρώτο στόχο πάντα τη διασφάλιση της εμπιστοσύνης του σε εμάς.
