Συνήθως όταν κάποιος υιοθετεί ένα σκυλί, όλοι οι φίλοι του γιορτάζουν μια νέα φιλία που θα διαρκέσει για χρόνια, η οποία έχει μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο στον άνθρωπο όσο και στον σκύλο.
Δυστυχώς, όταν ο Ernie Altamirano υιοθέτησε τη Sassy, η οργάνωση διάσωσης, οι κτηνίατροι, και πολλά άλλα άτομα τον προειδοποίησαν να μην δεθεί με αυτό το σκυλί. Κατά πάσα πιθανότητα, όπως είπαν, το μικρό πίτμπουλ κουτάβι του δεν θα ζούσε πάνω από τρία χρόνια.
Κι αυτό επειδή το κουτάβι, που ο Altamirano το ονόμασε Sassy, γεννήθηκε με νανισμό, καθώς και με σοβαρές συγγενείς ανωμαλίες, που πιθανόν να οφείλονταν σε ενδογαμία.
Ως αποτέλεσμα αυτού, η Sassy είναι μόνο περίπου το ένα τέταρτο του μεγέθους ενός κανονικού πίτμπουλ. Έχει, επίσης, καμπυλωτά μπροστινά πόδια, πλατυποδία, και μια γλώσσα η οποία δεν χωράει ολόκληρη μέσα στο στόμα της. Έχει δυσκολία στην κίνηση και στην αναπνοή.
Παρ’ όλα αυτά, η Sassy μόλις έκλεισε τα τέσσερα.
Η ενδογαμία είναι μια απαίσια πράξη που οδηγεί σε συγγενείς ανωμαλίες και αναπηρίες σε σκύλους, όλα στο όνομα της δημιουργίας “καθαρής” ράτσας.
Τις περισσότερες φορές, τα σκυλιά όπως η Sassy καταλήγουν με αναπηρίες που κάνουν τη ζωή τους πιο δύσκολη απ’ όσο πρέπει και μειώνουν τις πιθανότητές τους να βρουν ένα καλό σπίτι. Στη χειρότερη περίπτωση, τα σκυλιά όπως η Sassy καταλήγουν σε ευθανασία λόγω της «ανεπιθύμητης» τους κατάστασης.
Παρ’ όλα αυτά η Sassy ήταν τυχερή που υιοθετήθηκε από τον Altamirano, ο οποίος την αγαπάει όπως είναι. Ζει μαζί του στο Long Island της Νέας Υόρκης, με δύο άλλους τετράποδους φίλους με ειδικές ανάγκες που ονομάζονται Chiqui Gonzalez και Dolly Parton.
Η Sassy μπορεί να έχει τα προβλήματά της, αλλά δεν το βάζει κάτω. Η προσωπικότητά της εμπνέει όλους όσους τη συναντούν!
Η Sassy γεννήθηκε στην αυλή ενός κτηνοτρόφου και πιθανόν να ήταν προϊόν ενδογαμίας.
Την πήγαν σε ένα τοπικό καταφύγιο λόγω των εκ γενετής πολλαπλών παραμορφώσεων της, και τότε ήταν που την έστειλαν στο Forgotten Friends of Long Island, μια οργάνωση διάσωσης στη Νέα Υόρκη που νοιάζεται ειδικά για τα ζώα που προορίζονται για ευθανασία, λόγω ηλικίας, ασθένειας, ή γενετικών ανωμαλιών όπως η Sassy.
Κανείς δεν σκέφτηκε πως η Sassy θα ζούσε για πολύ καιρό. Τα καμπυλωτά πόδια της, οι μικρές πατούσες της, η δυσπλασία ισχίων, και ο νανισμός έκανε τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι θα φτάσει με το ζόρι τα 3 έτη.
Ακόμα, άρχισαν μια εκστρατεία και έναν έρανο για να της βρουν ένα σπίτι, και κατέληξε σε έναν κάτοικο του Long Island, τον Ernie Altamirano, ο οποίος την λάτρεψε.
Δεδομένου ότι το περπάτημα είναι δύσκολο γι’ αυτήν, ο Altamirano συνήθως την σπρώχνει με ένα καροτσάκι και την σηκώνει στις σκάλες. Η μικρή μπορεί να περπατήσει, αλλά κουράζεται εύκολα.
Η δυσπλασία του ισχίου της την αναγκάζει να “γέρνει” όταν περπατά, και τα καμπυλωτά μπροστινά της πόδια τη δυσκολεύουν πολύ στο περπάτημα.
Η Sassy, επίσης, δεν μπορεί να γαβγίσει, αλλά ο Altamirano πιστεύει ότι αυτή η ιδιορρυθμία είναι ό,τι πιο χαριτωμένο πάνω της.
“Απλά ανοιγοκλείνει το σαγόνι της,” λέει. “Τότε καταλαβαίνω ότι θέλει να γαβγίσει.”
Αλλά αυτό που πραγματικά εκτιμάει ο Altamirano είναι η ψυχή της της. Παρά τις δυσκολίες της, η Sassy είναι ένα ευτυχισμένο και δραστήριο σκυλί.
“Μπορεί να έχει πολλά προβλήματα,” λέει ο Altamirano, “αλλά είναι πανέξυπνη.”
Περιέργως, όταν θέλει, μπορεί να τρέξει πολύ γρήγορα! Μπορεί να μην τρέχει συχνά, αλλά όταν το κάνει, ο Altamirano λέει ότι, “Είναι αρκετά εντυπωσιακή η ταχύτητά της.”
Είναι πολύ κοινωνική, και παρά το μικρό της μέγεθος, δεν φοβάται τα μεγάλα σκυλιά. “Σίγουρα δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της.”
Παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις σχετικά με τη μικρή διάρκεια ζωής της, η Sassy έγινε πρόσφατα τεσσάρων, ξεπερνώντας το προσδόκιμο ζωής της. Επίσης, είναι πολύ καλά στην υγεία της.
Σήμερα, περνάει το χρόνο της στο σπίτι με τον Altamirano και τα άλλα δύο σκυλιά του με ειδικές ανάγκες, την Dolly Parton και την Chiqui Gonzales.
Ο Altamirano είναι ευτυχής που πήρε αυτό το μικρό πίτμπουλ. “Είναι τόσο γλυκιά,” λέει. “Δεν μπορείς να μην αγαπάς αυτό το σκυλί. Είναι απλά το πιο ευτυχισμένο κοριτσάκι.”
