Είχε μόλις 4 ώρες που είχε έρθει στην ζωή και ήδη ο κτηνίατρος πρότεινε ευθανασία. Ο Nubby γεννήθηκε χωρίς τα μπροστινά του πόδια και δεν θα τα κατάφερνε, αν κάποιοι δεν πίστευαν πως του αξίζει μία ευκαιρία στη ζωή.
Ο Nubby ένα ανάπηρο pit-bull οφείλει την ζωή του στην Lou Robinson και τον σύζυγο της που δεν δέχονταν πως ένα μωρό κουτάβι δεν θα είχε την ευκαιρία να ζήσει μόνο και μόνο επειδή δεν είχε πόδια. Έξι εβδομάδες πριν, και μετρώντας μόλις λίγες ώρες ζωής, το μέλλον του φάνταζε τόσο αβέβαιο.
Μπορεί η μητέρα του να μην τον είχε απορρίψει στη γέννα, αλλά ο μικρούλης αδυνατούσε να τραφεί και να θηλάσει σωστά, επειδή τα αδελφάκια του ήταν αρκετά πιο δυνατά από εκείνον.
Η Lou Robinson με μεγάλη εμπειρία στην διάσωση ζώων, αποφάσισε να τον φιλοξενήσει και να τον μεγαλώσει εκείνη, όση προσπάθεια κι αν χρειαζόταν για να γίνει σωστά. Οι ελπίδες ωστόσο επιβίωσης, ήταν πολύ μικρές.
«Πέρασε η τρίτη ημέρα, η έβδομη ημέρα, η δέκατη ημέρα, η δέκατηεκτη και ο Nubby πήγαινε εξαιρετικά. Εξαιρετικά! Τα μάτια του ανοίξαν, τα αυτιά του αναπτύχθηκαν, βρήκε τους ήχους του, τις μυρωδιές και την φωνή του», είπε η Robinson.
Χρειάστηκε να ψάξουν αρκετές πληροφορίες για να καταφέρουν να τον ταΐζουν και να τον φροντίζουν σωστά. Ο Nubby έπρεπε να ταΐζεται με μπιμπερό, όπως όλα τα μωρά κουτάβια, ανά δύο ώρες, αλλά με συγκεκριμένη κλίση στο μπουκάλι για να μην πάθει πνευμονία από εισρόφηση τροφών στους πνεύμονες.
Ευτυχώς, αν και δεν είχαν εμπειρία σε τάισμα μωρού τα κατάφεραν! Όλα έμοιαζαν πως ο Nubby θα μεγάλωνε σαν ένα φυσιολογικό κουτάβι, αφού είχε ξεφύγει τον κίνδυνο.
Ξαφνικά, μία Παρασκευή απόγευμα, περίπου τρεις εβδομάδες μετά την γέννησή του και ενώ όλα κυλούσαν φυσιολογικά, τα πράγματα άλλαξαν προς το χειρότερο. Ο Nubby άρχισε να φτερνίζεται, να βγάζει φυσαλίδες γάλακτος από την μύτη του, σταμάτησε να τρώει και να ενεργείται και έδειχνε ληθαργικός.
Οι ακτινογραφίες έδειξαν πως ο μικρός δεν είχε πάθει την πνευμονία που τόσο φοβόνταν, αλλά είχε μία σοβαρή οισοφαγική ανωμαλία. Υπήρχε ένας θύλακας στον λαιμό του που συγκρατούσε το γάλα του, επιστρέφοντάς το πίσω στην μύτη και το στόμα του, εμποδίζοντας τον να αναπνεύσει και να τραφεί σωστά. Ο Nubby ζύγιζε λιγότερο από 1,5 κιλό και κατέρρεε…
Για άλλη μία φορά βρισκόταν αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα της εύθραυστης φύσης του. Οι γιατροί ξεκίνησαν αμέσως ορό με δυνατά αντιβιωτικά και ο Nubby μπήκε σε θάλαμο οξυγόνου για να ξεπεράσει την κρίση. Οι ελπίδες ήταν λίγες, αλλά ενώ όλα έδειχναν χαμένα και ο μικρός δυσκολευόταν να πάρει ανάσα, η Robinson ήξερε πως επανέκαμπτε.
«Δεν εγκατέλειπε. Έδινε μάχη. Και όσο έχει μία ευκαιρία σε μία ποιότητα ζωής, θα δίνουμε την μάχη να του την προσφέρουμε», είπε η Robinson στο thedodo.
Διατηρώντας την πίστη και την ελπίδα της ζωντανή, ξέροντας πόσα είχε καταφέρει μέχρι τότε να ξεπεράσει ο Nubby, σύντομα κατάφερε να βγει νικητής και από αυτήν την μάχη. Σήμερα ο μικρός είναι 6 εβδομάδων και είναι πιο ζωντανός από ποτέ.
Θα περάσει καιρός μέχρι να καταφέρουν οι γιατροί να κάνουν περισσότερες εξετάσεις και να ανακαλύψουν αν η βλάβη στον οισοφάγο του είναι μόνιμη, αν παίρνει θεραπεία και αποκατάσταση ή αν την ξεπέρασε εντελώς. Η Lou και ο σύζυγος της δεν τον αφήνουν από τα μάτια τους. Ελπίζουν πως όλα θα πάνε καλά, αν και σήμερα δεν έχουν ιδέα τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον.
Ο Nubby έχει κερδίσει τις καρδιές του με την δύναμη και την προσωπικότητά του. Τους αρέσει να βλέπουν τις χαζές εκφράσεις που παίρνει όταν κοιμάται και τις ακόμα πιο χαζές που κάνει όταν ξυπνάει. Είναι ένα μωρό που το μόνο που τον νοιάζει είναι το παιχνίδι.
Οι Robinsons σκέφτονται σοβαρά να κρατήσουν μόνιμα τον Nubby. Εδώ και χρόνια ηγούνται της οργάνωσης W.E.A.R Warriors Educate About Rescue στο Houston του Τέξας, που διδάσκει σε σχολεία τον σεβασμό προς τα ζώα και την προστασία τους.
Ελπίζουν πως ο μικρός μπορεί να γίνει εκπρόσωπος της W.E.A.R., να δείχνει στα παιδιά πως δεν είναι κακό να είσαι διαφορετικός και να τα μαθαίνει για την φροντίδα των ζώων.
Θα χρειαστεί αρκετή τύχη και προσπάθεια για να το καταφέρουν, αλλά ο Nubby αποδείχτηκε μαχητής και οι Robinsons επίμονοι! Και η σύντομη ιστορία τους μέχρι στιγμής αποδεικνύει πως με την ελπίδα κατάφεραν πολλά.
