Υπάρχουν στιγμές στην ζωή ενός εκπαιδευτή σκύλων που νιώθει τόσο αμήχανος – ανήμπορος – μπροστά σε κηδεμόνες σκύλων που θα εύχονταν να μην είχε αναλάβει ποτέ το περιστατικό. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο και θα καταλάβετε.
Πριν λίγες ημέρες επισκέφτηκα μία οικογένεια για να δω το 7 μηνών Λαμπραντόρ τους και να συζητήσουμε για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για κάποια «θεματάκια» που είχαν. Έτσι μου είπαν στο τηλέφωνο. Για το καλό του κειμένου να σας πω πως έχω Λαμπραντόρ και μετά από 9 Λαμπραντόρ που έχω εκπαιδεύσει τα 2 τελευταία χρόνια, πιστεύω πως γνωρίζω τη φυλή σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Η πρώτη μου επαφή με το σκυλάκι δεν ήταν αυτή που φανταζόμουν. Μόλις μπήκα στο σπίτι το σκυλί πήδηξε πάνω μου και άρχισε να μου τραβάει με τα δόντια του τα ρούχα. Αφού δεν του έδωσα καμία σημασία, δεν του μίλησα, δεν το κοίταξα, δεν το ακούμπησα, άρχισε να τρέχει σαν τρελό μέσα στο σπίτι πέφτοντας πάνω σε καναπέδες και καρέκλες. Η οικογένεια γελούσε χαρακτηρίζοντας την συμπεριφορά «χαριτωμένη».
Καθίσαμε στο σαλόνι για να συζητήσουμε. Οι διάλογοι δεν είναι φανταστικοί και τους μεταφέρω – όσο το δυνατόν – με μεγαλύτερη ακρίβεια.
«Αυτό που θέλουμε, είναι να κοιμάται» Μου λέει η γυναίκα.
«Τι εννοείτε να κοιμάται;» Απάντησα μιας και δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήθελε να μου πει.
«Θέλουμε όταν φεύγουμε από το σπίτι να κοιμάται. Όταν γυρίζουμε, δεν έχουμε πρόβλημα να είναι ξύπνιο.»
Ακολούθησαν τουλάχιστον 10 δευτερόλεπτα σιωπής.
«θέλετε να εκπαιδεύσω το σκυλί σας να κοιμάται; Αυτό θέλετε να πείτε;» Ρωτάω.
«Ναι. όταν δεν κοιμάται, θέλει συνέχεια παιχνίδι και κάνει σαν τρελό.» Μου απαντάει φυσιολογικά.
«Αυτό δεν μπορεί να γίνει…» Της απαντάω και συγχρόνως διαισθάνομαι πως κάτι δεν πάει καλά.
Τους ρώτησα εάν το σκυλάκι βγαίνει κανονικά της βόλτες του. «Όχι» μου απάντησαν. «Δεν μπορούμε να το βγάζουμε βόλτα«.
Τους ρώτησα εάν παίζουν μαζί του. «Όχι» μου απάντησαν, «Μερικές φορές… βαριόμαστε για να σας πούμε την αλήθεια.»
Προσπάθησα να είμαι όσο πιο ήρεμος γίνεται και τους εξήγησα την σημασία της άσκησης και του παιχνιδιού. Προσπάθησα να τους κάνω να καταλάβουν την φύση του σκύλου (φυλής) που είχαν και τις ανάγκες του. Έκανα μεγάλη προσπάθεια και εκεί που πίστεψα πως βρήκαμε ένα δίαυλο επικοινωνίας, ήρθε η χαριστική βολή.
«Έχουμε και ένα άλλο πρόβλημα. Πολύ σοβαρό» Μου είπε ο πατέρας. «Δεν βρίσκει την κόρη μας…»
Αμηχανία.
«Προχθές πήγαμε στο χωριό. Η μικρή κρύφτηκε πίσω από ένα τοίχο και του είπα να πάει να την βρει. Δεν έκανε τίποτα. Μύριζε δεξιά αριστερά. Γιατί δεν το κάνει;» Μου είπε.
Αμηχανία και εκνευρισμός.
«Από εκεί που το πήραμε μας είπαν πως τα Λαμπραντόρ, από ένστικτο, βρίσκουν ανθρώπους που χάνονται! Αυτός δεν βρίσκει. Μήπως είναι χαλασμένο το σκυλί;» Συμπλήρωσε.
Αμηχανία, εκνευρισμός και τάσεις φυγής.
Του εξήγησα πως αυτό δεν είναι αλήθεια και πως τα σκυλιά διάσωσης εκπαιδεύονται για μεγάλο διάστημα και και και….
«Όχι! Τα Λαμπραντόρ το κάνουν από μόνα τους! Μάλλον δεν ξέρετε από Λαμπραντόρ…» μου είπε.
«Μάλλον θα πρέπει να βρείτε κάποιον που ξέρει καλά τη φυλή» του απάντησα χαμογελώντας ευγενικά.
Σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σπίτι σκεφτόμουνα το σκυλάκι και το μέλλον του. Αυτό το σκυλί δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ζήσει μία «φυσιολογική» ζωή και θα είναι δυστυχισμένο. Το πιο πιθανό είναι να το δώσουν – τους το πρότεινα – σύντομα και μακάρι να το πάρει κάποιος που θα του προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον.
Πριν πάρετε την απόφαση να αποκτήσετε Λαμπραντόρ, να λάβετε υπόψιν σας τα πολύ βασικά:
- Είναι σκυλιά εργασίας. Μπορούν να ζήσουν άνετα σε διαμέρισμα αρκεί να εκπληρώνεται η ανάγκη τους για σωματική και πνευματική άσκηση.
- Είναι σκυλιά που έχουν μεγάλη ανάγκη για επαφή με την οικογένεια.
- Κυρίως όταν είναι κουτάβια δεν μπορούν να μένουν 8-10 ώρες μόνα τους.
- Δεν είναι λούτρινα σκυλάκια
- Δεν είναι «από ένστικτο» σκυλιά διάσωσης. Χρειάζεται ειδική εκπαίδευση γι αυτό.
Δημήτρης Κοτάκος / www.dimitriskotakos.gr
Διαβάστε περισσότερα για τη φυλή στο παρακάτω σύνδεσμο, www.labradors.gr
