Ιστορία της ράτσας
Το 1960, μία διασωσμένη γάτα με μακρύ τρίχωμα με το όνομα Ζοσεφίν γέννησε δύο σειρές γατιών που χαρακτηρίζονταν από την υπερβολική φιλικότητά τους. Η Ζοσεφίν ήταν περισσότερο μία Περσική/Angora μίξη και οι πατεράδες των νεογνών ήταν είτε Birman είτε Burmese, ένας εκ των οποίων είχε πολύχρωμα σημάδια Siamese στο σώμα του. Η πετυχημένη εκτροφέας γάτας Ανν Μπέικερ αγόρασε κάποια από τα γατάκια και ξεκίνησε να δημιουργήσει μια υπάκουη γάτα, που την ονόμασε επίσημα ως Ragdoll. Ενδιαφέρον ήταν ότι η Μπέικερ ήταν πεπεισμένη ότι οι γάτες ήταν υποκείμενα μυστικών κυβερνητικών πειραμάτων στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια όπου η Τζόσεφιν ανάρρωνε αφού είχε τραυματιστεί από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Πίστευε ότι η υπακοή τους ήταν αποτέλεσμα αυτών των πειραμάτων. Εάν αυτό ήταν αλήθεια, αυτό παραμένει άγνωστο. Παρόλα αυτά, ο υπάκουος χαρακτήρας της γάτας ράγκντολ είναι σίγουρο κάποιο από τα χαρακτηριστικά της. Η Μπέικερ παράκαμψε τις συνήθεις οδούς για την ανάπτυξη της ράτσας και ίδρυσε τον Παγκόσμιο Σύλλογο Ράγκντολ για να θέσει σε ισχύ ιδιαίτερα αυστηρά στάνταρντ εκτροφής. Δεν ήταν μέχρι το 1975 που η ράτσα Ράγκντολ έγινε διάσημη και έγινε δεκτή από το Σύλλογο Cat Fancier και άλλες ομάδες. Παρόλα αυτά, ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι η Άνν Μπέικερ κατάφερε να φέρει στην αγορά μία νέα και τέλεια γατίσια ράτσα που είχε μία εντυπωσιακή πλειάδα θετικών και αξιολάτρευτων στοιχείων χαρακτήρα. Κι αυτό την κάνει πραγματικά ιδιαίτερη.
Οι Ράγκντολς κάνουν εξαιρετικά κατοικίδια! Ανάμεσα στις πιο μεγάλες γάτες εκεί έξω, οι ράγκντολς είναι με πολλούς τρόπους το ιδανικό παράδειγμα για μία κατοικίδια γάτα. Υπάκουη, φιλική, αθώα και πάρα πολύ τρυφερή τείνει να γίνεται πολύ γρήγορα το αγαπημένο μέρος της οικογένειας. Απαλή και αγκαλίτσας, η χνουδωτή αυτή γάτα δεν είναι ποτέ σχεδόν κατσούφης. Αγαπούν τα χαϊδολογήματα, που τις δίνουν το ψευδώνυμο Ράγκντολ –τείνουν να εξασθενίζουν τελείως και να χαλαρώνουν όταν τις σηκώνετε στα χέρια σας. Πέρα από αυτά, είναι πολύ κομψές, μαλακές και πέρα για πέρα πανέμορφες.
Δεν είναι, όπως προτείνουν κάποιοι μύθοι, ανθεκτικές στον πόνο, αλλά είναι κάποιες από τις πιο ήρεμες ράτσες που υπάρχουν. Εξαιτίας της υπερβολικά εμπιστευτικής και όχι εριστικής φύσης τους, οι Ράγκντολς δεν γνωρίζουν πάντα τι είναι ασφαλές και καλό για αυτές. Πρέπει να βρίσκονται μέσα στο σπίτι για την ασφάλειά τους. Προφανώς είναι ευγενικές, τρυφερές και έξυπνες γάτες –αν όχι έχουν και μία εξαιρετική κριτική ικανότητα. Είναι παρόλα αυτά αξιαγάπητες και πολύ εύκολο να τις χαϊδέψετε. Πολύ συχνά έχουν το προσωνύμιο “κουτάβια γάτες (puppy cats)”, εξαιτίας της φιλικότητάς και της τάσης τους να ακολουθούν παντού τους ανθρώπους. Είναι επίσης περίεργες (όπως όλες οι γάτες!) και αρκετά ευκίνητες και ενεργητικές. Το μέγεθός τους είναι ένα αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό της ράτσας – αν σας αρέσουν οι κομψές, γυμνασμένες και δυναμικές γάτες, οι Ράγκντολ δεν θα σας απογοητεύσουν. Είναι ανάμεσα στις μεγαλύτερες ράτσες γάτας και πολύ αγαπημένες και διάσημες στον κόσμο κυρίως για το μεγάλο μέγεθός τους.
Γενική περιγραφή
Οι Ράγκντολ είναι από τις μεγαλύτερες οικόσιτες γάτες. Είναι ρωμαλέες, με τεράστιους σκελετούς και πόδια με καλές αναλογίες. Επιπρόσθετα του ξεχωριστού χρωματισμού των σημείων τους, έχουν πάντα μπλε μάτια. Όσο πιο έντονο το χρώμα των ματιών τόσο το καλύτερο. Αρκετά ενδιαφέρον είναι ότι μαδάνε λιγότερο από το αναμενόμενο γιατί δεν έχουν παχύ εσωτερικό τρίχωμα. Το μεγαλύτερο μέρος του μακρύ τριχώματός τους περιβάλλεται από μακρύ εξωτερικό προστατευτικό τρίχωμα. Γάτες Ράγκντολ με άσπρα δόντια και άσπρα σαγόνια επιτράπηκαν για πρώτη φορά τη σεζόν του 2008-2009. Πολύ συχνά μπερδεύονται με τις Birmans, αλλά, οι τελευταίες έχουν πολύχρωμα σαγόνια. Όταν λαμβάνεται υπόψιν το βάρος, οι Ράγκντολ μπορεί να φτάσουν σε βάρος από 12 μέχρι 20 λίβρες (5,4 με 9,1 κιλά) τα αρσενικά και από 8 με 15 λίβρες (3,6 με 6,8 κιλά) τα θηλυκά. Αυτό τις κάνει αρκετά στιβαρή γάτα και μπορεί να απαιτούν λίγη παραπάνω προσοχή όσον αφορά τη δίαιτα. Τώρα, παρόλο που αυτές οι γάτες μπορεί να έχουν μια βαριά όρεξη, είναι ακόμη αρκετά ενεργητικές και ζωηρές –αυτές οι θερμίδες γρήγορα θα καούν και θα μετατραπούν σε ενέργεια για την αθλητική δομή τους.
Μαζί με τη δυνατή δομή τους, οι Ράγκντολς έχουν ένα μέτρια πιο βραχύ εύρος ζωής σε σχέση με άλλες ράτσες εκεί έξω –μπορούν να ζήσουν από 12 μέχρι 15 χρόνια σε μέσο όρο. Σαν ράτσα, οι Ράγκντολς μπορεί να έχουν μεγαλύτερη συχνότητα προβλημάτων υγείας με το ουροποιητικό τους σύστημα και τα νεφρά τους, έτσι αυτό είναι κάτι που πρέπει να έχετε στο μυαλό σας. Πρέπει πάντα να είστε σίγουροι ότι η γάτα σας έχει πάντοτε φρέσκο νερό από μία αξιόπιστη πηγή, για να διασφαλίσετε την κατάλληλη λειτουργία των νεφρών.
Υπάρχουν 6 αποδεκτά χρώματα Ράγκντολς: γκριζωπό, σοκολατί, της φωτιάς, μπλε, λουλακί και κρεμώδες. Κάθε γατάκι Ράγκντολ γεννιέται λευκό και ξεκινά να επιδεικνύει το χρώμα του τριχώματός του μέσα σε 8-10 βδομάδες. Τέλειος χρωματισμός δεν ολοκληρώνεται μέχρι τα 2-4 χρόνια. Τα 4 αποδεκτά πρότυπα είναι το Στιγματισμένο, Δίχρωμο, Ποικιλόχρωμο και Λύγκα. Όπως και να ‘χει, αυτά τα χρώματα είναι από τις πιο χαραλτηριστικές προοπτικές της αλάθευτης γοητείας και ομορφιάς των Ράγκντολς. Απαλοί και γαλήνιοι τόνοι και συνδυασμοί χρωμάτων είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών –η κομψότητα και η χάρη της Ράγκντολ είναι ένα πραγματικό χάρισμα που δύσκολα ξεπερνιέται δίχως προσοχή.
Απαιτήσεις περιποίησης
Το απαλό, “σαν κουνέλι” τρίχωμα της Ράγκντολ είναι αδιαπέραστα στη δημιουργία κόμπων. Το μάδημα και το επακόλουθο πρόβλημα στρογγυλών τριχών περιορίζονται εύκολα από τακτικό χτένισμα και βούρτσισμα, που αγαπούν οι Ράγκντολς. Αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό την Άνοιξη, όποτε και αυξάνεται το μάδημα φυσικά στις γάτες, καθώς οι γάτες χάνουν τα χειμερινά τριχώματά τους. Οι χτένες με πλατιά δόντια και ατσάλι δουλεύουν καλά και πρέπει να χρησιμοποιούνται καθημερινά. Λαμβανομένων υπόψιν των χαλαρών, νεκρών τριχών που είναι παρούσες, το μπανιάρισμα μπορεί να είναι αναγκαίο κάθε μήνα. Μερικές Ράγκνοτλ επίσης βιώνουν ένα πρόβλημα με τα μάτια τους που κολλάνε μια ουσία, που πρέπει να καθαριστεί απαλά για να αποφευχθούν τα σημάδια στη γωνία των ματιών.