Το περιστατικό καταγγέλλεται από μέλη της Ομάδας Mesara Cares-Εθελοντές Φιλόζωοι Τυμπακίου.
«Σήμερα το απόγευμα (σημ. 10 Δεκεμβρίου) ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα τραγικό, απεχθές και λυπηρό γεγονός που, μεταξύ άλλων, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις σε τι κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Για να καταλάβετε τι εννοώ θα πάρω την ιστορία από την αρχή. Βρεθήκαμε στο Παγνη, στο Ηράκλειο Κρήτης όταν τυχαία ακούσαμε σε μια συζήτηση, ότι χτες το βράδυ μια γέρικη σκυλίτσα, που ζει χρόνια στον προαύλιο χώρο Πανεπιστημιακού νοσοκομείου, βιάστηκε από έναν (ας μην τον χαρακτηρίσω).
Το μόνο παράλογο δεν είναι αυτό. Το παράλογο είναι ότι έγινε νωρίς το βράδυ, πολλοί άνθρωποι ήταν στο μπαλκόνι και ενώ άκουγαν το άμοιρο το ζώο να ουρλιάζει και να κλαίει από τους πόνους, ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν πήγε κοντά να κάνει κάτι. Μιλάμε για απόσταση 200μ, ήταν ακριβώς απέναντι τους. Όταν ρώτησα: Mα γιατί, αφού ήταν τόσο κοντά δεν πήγε κανείς. Η απάντηση ήταν: Ε του φωνάζαμε: Tι κανείς εκεί; Μόλις λοιπόν ο ανώμαλος τελείωσε, τότε αποφάσισαν να πάνε να δουν τι έγινε. Η σκυλίτσα αιμορραγούσε και κάποιοι γιατροί (να είναι καλά) την καθάρισαν από τα αίματα και τη φρόντισαν όσο μπορούσαν.
Και ερωτάω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: Έπρεπε να ολοκληρωθεί ο βιασμός για να πάει κάποιος; Τόσοι θεατές στα μπαλκόνια θεώρησαν ότι έκαναν το χρέος τους φωνάζοντας τι κάνει εκεί; Δηλαδή τι περίμεναν; Απάντηση; ΕΝΑΣ δεν βρέθηκε να πάει να τον τρομάξει; Και αν φοβόταν (πράγμα λογικό, μπορεί να είναι τρελός) γιατί κανείς δεν κάλεσε την αστυνομία όσο το ζώο ΟΥΡΛΙΑΖΕ από τους πόνους? Νιώθω αηδία για την τόση απάθεια και αδιαφορία προς τους άλλους , είτε είναι άνθρωποι είτε είναι ζώα. ΣΗΜΕΡΑ ένα ΣΚΥΛΙ , ΑΥΡΙΟ ένα ΠΑΙΔΙ».