Σαν σκυλομάνα που είμαι (έχω δύο μικρά maltese – αν αναρωτιέστε), αποφάσισα να μεταφέρω τη χαρά, αλλά και τα μαθήματα ζωής που μπορεί να σου διδάξει η ανατροφή ενός μικρού κουταβιού, όσο δύσκολη και χρονοβόρα αν είναι. Η αλήθεια είναι πως αξίζει τον κόπο, καθώς ένας τέτοιος φιλαράκος μπορεί να σου διδάξει τα παρακάτω:
Να εμπιστεύεσαι τη διαίσθηση σου.
Για εμάς τους ανθρώπους είναι τόσο εύκολο να ακούμε και να ακολουθούμε τα λόγια άλλων, αγνοώντας τα προειδοποιητικά σημάδια που το ένστικτο μπορεί να μας στέλνει. Αντιθέτως, τα σκυλιά καθοδηγούνται τις περισσότερες φορές από το ένστικτο τους και στηρίζονται σ’ αυτό για όλες τις επιλογές τους. Το να εμπιστευτούμε το ένστικτο μας είναι κάτι το οποίο μπορούμε να κάνουμε κι εμείς οι ίδιοι. Δεν πρόκειται ποτέ να μας απογοητεύσει, γιατί στο τέλος έχει πάντα δίκιο. Αρκεί να εστιάσουμε και να καταλάβουμε τι είναι αυτό που προσπαθεί να μας πει!
Να ζεις την κάθε μέρα με ενθουσιασμό.
Η ζωή ενός σκύλου από τη δική μας ματιά φαντάζει κάπως βαρετή, καθώς κάθε μέρα κάνει σχεδόν τα ίδια πράγματα. Ο ίδιος όμως δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Μπορεί να κάθεται με τις ώρες περιμένοντας να γυρίσεις σπίτι για να τον βγάλεις βόλτα και παρόλο που θα ακολουθήσεις για μια ακόμη φορά την ίδια διαδρομή, εκείνος θα σου δείξει ενθουσιασμό και χαρά κουνώντας την ουρά του και χοροπηδώντας γύρω σου. Ακόμα, και για τα λίγα λεπτά που θα τον πάρεις μαζί σου μέχρι την αποθήκη ή το γκαράζ θα σε ακολουθήσει.
Τα σκυλιά, από οπουδήποτε κι αν περάσουν είτε πρόκειται για 1η φορά είτε για 100η, θα δείχνουν ενθουσιασμένα και περίεργα να ανακαλύψουν τι υπάρχει γύρω τους. Κοιτάζουν, παρατηρούν οτιδήποτε τους κινήσει το ενδιαφέρον, ενίοτε το μυρίζουν επίμονα, επεξεργάζονται το περιβάλλον μέσα από τα δικά τους μάτια και γενικότερα ζουν την κάθε στιγμή σαν να είναι ξεχωριστή, περιμένοντας την ίδια αντίδραση κι από τον ιδιοκτήτη τους, ο οποίος τις περισσότερες φορές δείχνει αδιάφορος και χαμένος σε μια οθόνη κινητού.
Η πραγματική αγάπη είναι ανιδιοτελής.
Ένας σκύλος θα σ’ αγαπήσει και θα συνεχίσει να σ’ αγαπάει, οτιδήποτε κι αν συμβεί, και στα καλά και στα κακά. Θα είναι πάντα μαζί σου στις χαρούμενες στιγμές σου δείχνοντας κι αυτός τη χαρά του με όποιον τρόπο μπορεί, αλλά και στις χειρότερες, που όταν καταλάβει (σίγουρα θα το καταλάβει) πως είσαι στεναχωρημένος θα έρθει να κουλουριαστεί δίπλα σου για να σου δείξει ότι είναι εκεί για εσένα. Θα σ’ αγαπάει αληθινά για πάντα, ανεξάρτητα από τα αν έχεις χρήματα ή όχι, αν αντιμετωπίζεις προβλήματα, ανεξάρτητα από το πως είναι το πρόσωπο σου ή η εμφάνιση σου.
Ακόμα κι όταν του πατήσεις κατά λάθος την ουρά, θα συνεχίσει να σ’ αγαπάει, αφού θα σου κάνει χαρές για να σου δείξει ότι δεν σου κρατάει κακία. Ή κι όταν είσαι θυμωμένος μαζί του, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να επανορθώσει, παίρνοντας ακόμα και την πιο θλιμμένη έκφραση που μπορεί για να σου αποδείξει πως δεν το ήθελε. Είναι ένα υπέροχο πλάσμα που πραγματικά διδάσκει την έννοια της ανιδιοτελούς αγάπης, της καθαρής, της αγνής.
Αλήθεια, αυτό δεν είναι που ψάχνουν και οι άνθρωποι στις σχέσεις τους;
Η σημασία του να γνωρίζεις τα όρια.
Όταν ένας σκύλος μαθαίνει να ζει έχοντας μια δομημένη καθημερινότητα και γνωρίζοντας ποιοι είναι οι κανονισμοί που τη διέπουν, πραγματικά τα καταφέρνει πολύ καλά. Όταν οι κανόνες είναι ξεκάθαροι, ένας σκύλος συμπεριφέρεται όπως αρμόζει, προσπαθώντας να μην τους παραβεί, ώστε να μην αντιμετωπίσει διάφορα προβλήματα ή να μην προκαλέσει ατυχήματα που θα τον βάλουν σε μπελάδες.
Και δημιουργείται ο εξής προβληματισμός… Πώς γίνεται ένα τέτοιο πλάσμα να τα καταφέρνει καλά με τους κανόνες κι εμείς οι άνθρωποι απλά να τα κάνουμε …σκατά;! Το λογικό είναι να συμβαίνει και σ’ εμάς κάτι αντίστοιχο. Όταν γνωρίζουμε τα όρια, καθώς κι όταν κάνουμε σαφή τα δικά μας, είμαστε ικανοί να προσδιορίσουμε τι είναι τελικά αποδεκτό και τι όχι. Τα όρια οδηγούν πάντα σε υγιείς σχέσεις και σε μια φυσιολογική ένταξη στην κοινωνία.
Να εκτιμάς τα μικρά πράγματα.
Ένας σκύλος δεν θα ξεχάσει ποτέ να δείξει την εκτίμηση του, ακόμα κι αν πρόκειται για το πιο μικρό κι απλό πράγμα, όπως μερικά χάδια στην κοιλιά ή μια λιχουδιά που θα του προσφέρεις μέσα στη μέρα. Εκτιμάει το γεγονός ότι θα τον βγάλεις βόλτα είτε πρόκειται για μια γύρα στο τετράγωνο είτε μέχρι το κοντινότερο πάρκο για να παίξετε. Μπορεί να μην ξέρει να μιλήσει για να σου πει «Ευχαριστώ!» όμως ένα χαρούμενο γάβγισμα και μια ουρά που πηγαίνει δεξιά αριστερά, αρκεί για να καταλάβεις! Εμείς οι άνθρωποι δυστυχώς έχουμε ξεχάσει να δείχνουμε την εκτίμηση μας σε πολλά πράγματα που μας συμβαίνουν και τα προσπερνάμε αδιάφορα, έχοντας χάσει το χαμόγελο μας. Κι όμως ένας σκύλος μπορεί να σου υπενθυμίσει πως κι αυτά τα μικρά πράγματα έχουν την αξία τους!
Να κοινωνικοποιηθείς.
Η πεποίθηση ότι δεν πρέπει να μιλάς σε αγνώστους στο δρόμο ή ακόμα και στους γείτονες σου, εξαφανίζεται όταν είσαι για βόλτα με τον σκύλο σου, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει αφορμή για την έναρξη μιας συζήτησης. Οι γείτονες σου, αλλά κι οποιοσδήποτε περαστικός, θα σταματήσουν για να χαϊδέψουν το φιλαράκο σου, να παίξουν μαζί του ή να σε ρωτήσουν γι’ αυτόν. Και πραγματικά τέτοιες συζητήσεις δεν ξέρεις που μπορούν να φτάσουν και τι φιλίες μπορείς να αναπτύξεις. Προσωπικά, μετά από αρκετές βόλτες έχω αποκτήσει πολύ καλές σχέσεις με τους περισσότερους γείτονες μου, οι οποίοι δεν διστάζουν να με χαιρετήσουν κάθε φορά που περνάω από το σπίτι τους.
Μάλιστα, σύμφωνα με την Huffington Post, μια έρευνα που διεξήχθη το 2000 έδειξε πως οι άνθρωποι που βγάζουν βόλτα τον σκύλο τους έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους τρεις φορές περισσότερο από ότι όταν περπατούν μόνοι τους.
Να εκφράζεις καθημερινά την αγάπη σου.
Ένας σκύλος δεν θα σταματήσει λεπτό να δείχνει την αγάπη του στον ιδιοκτήτη του. Κάθε μέρα, επιζητά την προσοχή σου για να σου δείξει την αγάπη του είτε προσπαθώντας να σε γλείψει, είτε κουνώντας την ουρά του, όποτε σε βλέπει να πλησιάζεις προς το μέρος του, είτε χοροπηδώντας πάνω σου για να σε ξυπνήσει, είτε περιμένοντας σε στην πόρτα από την στιγμή που θα καταλάβει ότι έφτασες σπίτι. Κι αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς οι ίδιοι σε αυτούς που βρίσκονται γύρω μας και μας στηρίζουν. Να μην χάνουμε ευκαιρία να τους εκφράσουμε και να τους δείξουμε την αγάπη μας, γιατί όλα σ’ αυτή τη ζωή είναι ρευστά… ακόμα και οι άνθρωποι!
Ένας σκύλος, λοιπόν, λέγεται δικαιολογημένα …ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, πόσο μάλλον ενός 20χρονου!